การคิดแยกแยะ (การทำความดี) 

การทำความดีต่อตนเอง   หมายถึง  การประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่ดีต่อตนเอง

การทำความดีต่อผู้อื่น      หมายถึง  การประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่ดีต่อผู้อื่น

การทำความดี  คือ  การประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่ดี  ซึ่งเกิดจากเจตนาที่ดี 

การทำความดีสามารถปฏิบัติได้ทั้งกาย  วาจาและใจ  ดังนี้

การแยกแยะการทำความดีต่อตนเองและต่อผู้อื่น 

๑. ผู้ทำความดี  เกิดความสุขกาย  สุขใจ  เพราะได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง

๒. ช่วยเหลือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก

๓. ไม่เบียดเบียนผู้อื่น

๔. แก้วตาชอบแบ่งปันขนมให้เพื่อน ดังนั้นแก้วตาจึงเป็นคนดีและเป็นที่รัก

    ของเพื่อนๆ 

๕. นารีมักจะชวนเพื่อนๆ ไปเก็บขยะหลังอาคารเรียนเสมอ